Triatlon Brugge

Zoals eerder gezegd was dit mijn eerste deelname in Brugge. Van velen gehoord dat het een leuke, goed georganiseerde en mooi wedstrijd was en dat was het zeker.
Er stond veel wind en het regende hard, gelukkig hebben we van de regen geen last gehad tijdens de wedstrijd, de wind was een ander verhaal.
Ik startte in wave 1 bij de pro's. Zwemmen is dikwijls niet echt het probleem, al had ik wat schrik bij de start doordat ik op de twee rij was geraakt. Bij de start moest ik dus enkele andere atleten overzwemmen om me dan in een goede positie te nestelen. Zwemproef perfect verlopen! Snelle start, eens op dreef mooi tempo kunnen aanhouden zonder te forceren en net voor het laddertje kwam Bert Jammaer me nog voorbijgezwommen en klommen we samen uit water in 6de en 7de positie. Ik voelde tijdens het zwemmen dat het echt goed zat. Ik wisselde goed, sprong achter de lijn meteen op de fiets om wat verder op de schoenen aan te trekken maar hier liep het mis!
Op het smalle weggetje waar iedereen op zijn fiets sprong en wat slingerde van links naar rechts kwam ik ten val. Ik reed met mijn fiets tegen een muur en ging over de kop. Even bekomen en dan toch maar op de fiets gesprongen. Ik fietste 3km kei hard om er terug bij te geraken, alleen ging ik niet veel harder als 20km/u. Ik ging terug van de fiets en merkte dat mijn voorwiel niet draaide, mijn wiel sleepte tegen de rem en er zat een kleine slag in. Ik zag het even niet meer zitten en wou opgeven, ik stapte op de fiets met als doel uit te fietsen maar merkte dat hij toch goed bolde en besloot om de wedstrijd verder te zetten met het oog op een super loopprestatie neer te zetten want de motivatie was helemaal weg, ik zag tijdens het stilstaan heel wat atleten voorbijfietsen, frustrerend!
Tijdens de val had ik me wel bezeerd, mijn quadriceps deed enorm veel pijn, mijn hiel lag helemaal open, mijn gele fietsschoenen kleurde daar even rood en mijn rechterhand bloeide ook. Tot overmaat van ramp nam ik tijdens het fietsen een gel die ontplofte wanneer ik hem wou leegknijpen in mijn mond. Ik zat helemaal onder het plakkerige spul en het irriteerde enorm in mijn knieholte. De pijn in mijn quadriceps werd heviger en ik twijfelde of ik nog zou lopen. Ik zette mijn fiets weg, trok de loopschoenen aan en hoopte dat ik niet te veel zou voelen.
Ik begon te lopen als een gek! Ik verbeet de pijn en probeerde er echt alles uit te halen ondanks mijn wedstrijd al verloren was. Mijn looptijd was dan ook dik inorde, al had er nog meer ingezeten als ik pijnvrij had kunnen lopen.
Ik was dus zeer ontgoocheld over mijn wedstrijd, er zat meer in, veel meer! ik heb twee keer naast mijn fiets gestaan waardoor ik veel tijd verloor en veel atleten voorbij zag fietsen, de motivatie was helemaal weg en bovendien deed het bij elke trap en stap pijn. Volgend jaar neem ik hier revanche!
Na de wedstrijd bij de EHBO post de nodige verzorging gedaan, de dag erna naar de dokter geweest en echo laten nemen en de schade viel al bij al nogal mee. Vocht in de knie en een kneuzing en mijn hiel zal moeten genezen, ik hoop tegen het einde van de week terug normaal te kunnen trainen.