Filip Van Craenenbroeck

Filip Van Craenenbroeck

maandag 20 mei 2013

Van Moer duathlon


Vandaag zou mijn eerste echte triatlon in Belgiƫ moeten zijn. Door het aanhoudende slechte weer hebben ze het zwemonderdeel geschrapt en is de wedstrijd veranderd naar een duathlon.
Met water dat amper 11° haalt is dit het verstandigste maar wel jammer, ik zie mijn sterkste onderdeel hier verdwijnen. Dit gaf waarschijnlijk een heel ander wedstrijdverloop tot gevolg.
De zon kwam er helemaal door en dat gaf me extra veel zin om er in te vliegen. Jammer dat ik niet kon zwemmen maar de looptrainingen gingen beter en beter de laatste tijd dus ideaal om dit eens te testen.
Met de start stond ik op de eerste rij. Ik had mezelf voorgenomen mijn eigen tempo te zoeken in de eerste run, niet te gek van start gaan en zeker niet vergalopperen!
Ik was zelf verbaasd van het strakke tempo dat ik kon maken in de eerste run zonder diep te moeten gaan! Na 10km kwam ik als 6de de wisselzone in na 35 minuten. Ik was heel gefocust en maakte een perfecte wissel! Eens op de fiets voelde ik me echt prima, zeer comfortabel op mijn tijdritmachine, krachtig en perfect gedoseerd. Moet wel toegeven dat ik heel het fietsonderdeel op het randje van krampen gefietst heb, dat was een raar gevoel maar ik ben er toch zonder krampen van afgekomen en dat in een behoorlijke goede tijd. In 8ste positie kwam ik de wisselzone binnen. Ik heb dus niet veel moeten prijsgeven op de fiets. Ik had verwacht dat ze me zouden wegrijden op zo'n parcours maar zoals ik al zei, het voelde echt goed aan, met een 13de fietstijd en een mooi gemiddelde kan ik niet anders dan tevreden zijn (40km op 1u00min30sec).
Toen ik van de fiets kwam maakte ik weer de perfecte wissel maar kwam die lang verwachte kramp er toch door in mijn kuit! Dat deed even zeer, ik stond even stil om mijn kuit te rekken en strompelde 100m lang tot die kramp min of meer eruit ging.
In de afsluitende 5km heb ik nog gelopen voor wat ik waard was, ik heb echt karakter kunnen laten zien en raapte zelfs nog enkele atleten op. Het deed pijn maar ik voelde me echt sterk en ik was weeral verbaasd van het tempo dat ik nog kon lopen. Ik liep uiteindelijk als 5de over de meet, hier ben ik zeer tevreden mee. (wat zou het geweest zijn moest het een triatlon zijn??? podium?)
Bij de aankomst was ik aangenaam verrast om te zien dat ik de snelste afsluitende 5km liep! Dat geeft me veel vertrouwen voor de volgende wedstrijden en dat toont aan dat de conditie goed is.
Fantastisch dat ik weeral kon rekenen op een hoop supporters, dat duwt je op de moeilijke momenten tijdens zo'n wedstrijd altijd vooruit!
Hieronder nog enkele foto's: